Moederdag in corona-tijden

Moederdag?

"Een papa ben je niet omdat je vader bent"

Deze zin hoor ik enorm vaak, zeker rond de periode van Vaderdag. Rond Moederdag hoor je niets in die aard. Ik snap dat er velen zijn die geen papa zien in hun vader, met verschillende redenen. Voor mij is mijn vader mijn hero, geen zever. Sommigen snappen niet dat het omgekeerde ook het geval kan zijn. "Je mama heeft je 9 maanden gedragen", "Being a mom is a fulltime N.1 job" ... en het gaat zo maar verder. Enorm veel respect voor de zwangerschap op zich, maar dat wil niet zeggen dat je een goeie mama bent. Als jullie mijn blog volledig gelezen hebben, weten jullie dat ik op mijn 18e (paar maanden geleden) mijn moeder heb verlaten en naar mijn vader ben gaan wonen. Waar iedereen zijn moeder in de bloemetjes zet, is dit voor mij een reality-check van wat ze me heeft aangedaan. Gisteren viel me dan ook zwaarder dan ik had gedacht. Ik kan niet ontkennen dat ik de momenten met haar mis, maar zelfs die dingen lijken na alles gelogen. Daarom was deze dag een moeilijke dag voor mij.

Stiefmama

Mijn papa is 4-5 jaar samen met een topvrouw. Ik heb haar graag, ze doet ook enorm veel voor mij. Op een paar maanden tijd is zij een betere moeder geweest voor mij dan mijn moeder ooit geweest is. Toch heb ik moeite met haar mijn 'stiefmama' te noemen. Puur om het feit dat ze niet getrouwd is met mijn vader. Als ik over haar praat zeg ik nog altijd 'de vriendin van mijn papa', is dat raar?

Zaterdag hebben we Moederdag gevierd. (ja, het was zondag, maar wij hebben onbewust de rare gewoonte alles de dag ervoor te vieren, met mijn verjaardag was dit ook zo) Ik heb haar een reep chocolade gegeven met de tekst "Fijne Moederdag!" op. Langs de achterkant kon je dan zelf wat schrijven. Daarop schreef ik:

"Ook al ben je mijn vlees en bloed niet, jij bent diegene die ik graag zie. Een moeder zoals de mijne verdient dit niet, maar jij des te meer"

Haar reactie had ik totaal niet verwacht. Ik weet dat ze een gevoelig iemand is, maar ze is beginnen wenen. Ik vond het echt enorm lief.

Ondertussen...

Ondertussen zitten we nog steeds in de corona-crisis. De afgelopen week was er enorm veel gepraat en commentaar op de winkels die pas open gaan NA Moederdag. Zo'n dagen, verjaardagen, Vaderdag binnenkort en de grote vakantie, zijn de grootste inkomsten voor vele winkels als ook voor de horeca. Deze post maak ik een verwijzing naar de gevolgen van een economische crisis, met verwijzing naar de gevolgen na de crisis in de jaren '30 en 2008.

Gevolgen***

Niet zozeer de economische gevolgen, maar de sociale gevolgen baren mij zorgen. Mensen kunnen hun baan verliezen, met gevolg niet meer rondkomen op het einde van de maand en op zijn beurt vertoeven in criminaliteit of zwartwerken. Dit is nog niet eens worst case scenario. Er zijn verschillende berichten gemeld over mensen die zelfmoord plegen in tijden van corona. Dit kan natuurlijk weer meerdere oorzaken hebben. Je bent bang* anderen te besmetten, je bent zelf besmet**, je struggelde zelf al heel wat met zelfmoordgedachten en corona maakte dit erger, je bent eenzaam ... Noem maar op. Je komt in een andere sfeer terecht, moet je dagelijkse gewoontes aan de kant schuiven, je routine is weg en men moet dat maar als normaal aannemen.

Ikzelf

Natuurlijk mis ik het om de donderdagavond uit te gaan en de vrijdag met een kater in de les te zitten, mis ik het samenkomen met mijn vrienden enz. Zo'n dingen lieten me even alle stress vergeten en daar is nu geen ontkomen aan. Aan de andere kant waren dit storende factoren tijdens het studeren. (want ja, met een kater functioneer je niet optimaal) Deze 'storende' factoren zijn nu weggevallen, maar het maakt de stress des te groter. Snap je mij? Het is heel dubbel. Ik kan me meer focussen op school, maar mijn uitlaatklep van de stress valt volledig weg. Niet enkel het uitgaan en het "drink-to-forget" natuurlijk, ook gewoon het zien van mijn vrienden, mijn werk, het dom doen met elkaar, van alles. De druk voor school is enorm, zeker in deze tijden.

Crisis '30

Tijdens de jaren dertig vond een wereldwijde economische crisis plaats. "The Great Depression" werd hij ook wel genoemd. In Nederland was Hendrikus Colijn**** 'aan de macht'. Hij was een politicus van de ARP (Anti-Revolutionaire Partij) en voor en na de crisis was hij in 5 kabinetten minister-president. Hij voerde tijdens de crisis een strakke bezuinigingspolitiek, waarbij voornamelijk werd bezuinigd op ambtenarensalarissen en onderwijs. Bezuinigen wil zeggen dat je uitgaven verminderd. Ook de werklozensteun werd verminderd en dit leidde tot een enorm protest en enorme oproer waarbij uiteindelijk 5 slachtoffers vielen.

Betogen

Dit leidt dan weer tot mijn volgende onderwerp over de corona-crisis. Er zijn ook al verschillende betogen***** geweest. Dit is een artikel van betogers in Duitsland. De meeste betogingen waren aangekondigd en goedgekeurd, als er een maximaal aantal mensen waren. In München bijvoorbeeld mochten ze met maximaal 80 aanwezig zijn. Bij de meeste betogingen was het maximaal aantal mensen ruim overschreden. De betogingen zelf gaan over het feit dat ze niet akkoord zijn met de richting dat de regering uitgaat in de strijd tegen het corona-virus.

Stel je nu voor dat wij in België in een tweede lockdown moeten, wees maar zeker dat er ook veel betogingen aan zitten te komen dan... Ze moesten hun er maar aan gehouden hebben. Maar mensen zijn het gewoon beu...